نویسنده: یاس کبود  دوشنبه 84/10/26  ساعت 1:32 صبح

هوالرفیق

السلام علیک یا علی بن موسی الرضا(ع)

آقاجون ،بازم شرمندم کردید.منو اینهمه مهمون نوازی باورم نمیشه .واقعاً که عادتتون احسان و سجییتون کرمه، چه زود گذشت ایام خوش مستی ،کم کم داشت باورم می شد که نکنه یکم آدم شدم ،که از رؤیای خوش مستی بیدار شدم .چه لحظات شیرینی بود  آن لحظاتی که سر به سجده می ذاشتم و از دنیای مادی بیخبر بودم . خوش اون لحظه ای که حاج حسین انصاریان دعای عرفه می خوند و منم از شدت سنگینی بار گناهام  زار میزدم تا خدا از تقصیراتم بگذره ،چه لذتی داشت اون موقعی که رو به ضریح امام رضا (ع) می ایستادم و کشکول گدایی رو بدست می گرفتم و التماس که آقا یه نگاه که بکنید همه مشکلا ت حل میشه .یادم نمی ره لذت اون سجده ای که موقع خوندن دعای کمیل به پهنای صورت اشک می ریختم و از شدت شرمندگی نمی تونستم سر از سجده بر دارم .راستش من که لایق نبودم اما آقا خوب مهمون نوازی کردند .وقتی خدا این لذت ها رو به آدم میچشونه دیگه هیچ لذتی نمی تونه آدمو سیراب کنه .تازه داشتم به برکات این مهمونی دل خوش می کردم که مهمونی به سر رسید و برگشتم .راستش وقتی به گناهام فکر می کنم خیلی شرمنده میشم که همیشه از جانب من تقصیر و گناه و کوتاهی بوده و از طرف خدا لطف و مهر بونی ،من چقدر بی حیایی و پرده دری کردم ، او پرده پوشی وآبروداری .یا امام رضا(ع) قربون لطف و کرمت میشه تموم زندگیم تکرا ر این مهمونی باشه .راستش هرچی بیشتر میام  مشهد بیشتر دلم تنگ میشه .دلم پر میزنه برای اون صحن و سرای با صفات ،کاش تمام لحظات زندگیم تکرار این لذت ها باشه .راستی میشه اسم لذت های دیگرو لذت گذاشت؟!من که باورم نمیشه !

پروردگارا طعم خوش لذات معنوی را به همه ما بچشان و هرگز از یادمان مبر.

التماس دعا انشاالله فرج مولا