نویسنده: یاس کبود جمعه 85/11/13 ساعت 11:25 عصر
آیه های زندگی
گذرگاه خطرناک (صراط) پیش روست
فجر: 14
حقا که پروردگار تو در کمینگاه است
بدانید که باید از صراط عبور کنید -- گذرگاهی که عبور کردن از آن خطرناک است، با لغزشهای مهلک و پرتگاههای وحشتزا و ترسهای پیاپی
بنا بر آنچه در آیات قرآن تصریح شده است، همهِ مردم بیاستثنا وارد جهنم میشوند؛ اما تقواپیشگان از آن نجات پیدا میکنند. بر اساس روایات، منظور از ورود به جهنم مشاهدهِ آن و عبور از روی آن است به واسطهِ پل صراط؛ و صراط پلی است که بر روی جهنم کشیده شده و از مو باریکتر و از شمشیر تیزتر است. از امام صادق نیز روایت است که مرصاد پلی است بر طریقی که از روی جهنم میگذرد؛ و کسی که حق مظلومی بر گردنش باشد از آن جا نخواهد گذشت.
البته آیهِ مورد بحث منحصر به قیامت و پل معروفِ صراط نیست؛ زیرا خداوند در همین دنیا نیز همواره در کمین انسان و مراقب اوست
التماس دعا انشالله فرج مولا
نویسنده: یاس کبود دوشنبه 85/10/18 ساعت 9:57 عصر
آیه های زندگی
میزان دقیق (ترازوی سنجش) را قرار میدهند
انبیاء: 47
و ما در روز قیامت سنجشها و ترازوهای عادلانه مینهیم. پس به هیچ کس هیچ ستمی نمیشود و از استحقاقش کاسته نمیگردد؛ و اگر عمل مکلف در خُردی به وزن دانهِ خردلی هم باشد آن را به حساب میآوریم؛ و همین کافی است که ما حسابگریم
در آیات 8 و 9 سورهِ اعراف نیز، به این مهم اشاره شده است
مسلّم این است که در روز رستاخیز، اعمال انسان با وسیلهِ خاصی، که به تعبیر قرآن ترازوست، سنجیده میشود؛ اما مقیاس و ملاک و معیار سنجش در قیامت انبیا و امامان و صالحان از مؤمناناند؛ و بنا بر روایات متعدد، معیار سنجش اعمال هر امتی پیامبر و صالحان آن امتاند؛ و معیار سنجش اعمال مسلمین پیامبر اکرم9 و امیرالمؤمنین، علی و اولاد طاهرین ایشان، علیهمالسلام، اند؛ به این معنا که نماز علی را در یک کفهِ ترازو میگذارند و نماز ما را در کفهِ دیگر و با آن میسنجند، انفاق علی را در یک کفه میگذارند و انفاق ما را در کفهِ دیگر و... به تعبیر قرآن، فَاَمّامَن ثَقُلَت مَوازینُهُ فَهُوَ فی عیشَه`ٍ راضِیَه`ٍ وَ اَمّا مَن خَفت مَوازینُهُ فَاءمُهُ هاوِیَه`ٌ. هر کس عملش نسبت به معیار سنگین باشد زندگی راضیکنندهای خواهد داشت و اگر سبک باشد، جایگاهش آتش خواهد بود.
پروردگارا به ما توفیق ده تا در مسیر و راهی گام بگذاریم که مولایمان امام علی (ع) گام نهاد .
نویسنده: یاس کبود پنج شنبه 85/7/6 ساعت 11:56 عصر
هوالرفیق
رمضان ؛ماه میهمانی خدا مبارک باد .
ماه رمضان ؛فرصت گسستن از تن و پیوستن به روح است .بازگشت به اصل وجود و تمرین یک ماه چشیدن معنویت است .روزه ؛تجدید نظر در تلقی و برداشت انسان از حیات است .آنان که انگاره شان از زیستن ؛خوردن است و خوابیدن ؛در رمضان می آموزند که این مدار دروغین را بشکنند و از نان به سمت جان و ایمان کوچ کنند .روزه قلب را مهذب ؛زندگی را معنادار و حیات را از شور و شکفتن لبریز می کند .یازده ماه خزان زدگی و انجماد زمستانی دل و جان ؛با یک ماه (بهارانه )زیستن در هم شکسته می شود .مگر رمضان ربیع القلوب و ربیع القرآن نیست؟
وقتی در این ماه قرآن زمزمه می کنیم ،همه وجود ما می بالد ؛جوانه میزند ؛به بار می نشیند و به دیگران حلاوت و حیات می بخشد .
روزه دار ؛یک ماه از (خود)فاصله می گیرد و به (خدا) نزدیک می شود و به همین دلیل همه چیزش رنگ و بوی کمال می گیرد .این سخن رسول امین است که :نفس روزه دار ؛عبادت و تسبیح و خوابش ؛کمال و رشد و تعالی وعین بیداری است .
رمضان آنگونه که قرآنت بیان کرده است .فرصت گرانبهای رسیدن به تقواست .شب و روزهای این ماه را گرامی بداریم .از خواب بکاهیم و بر بیداری بیفزاییم وبویه در شب های قدر در شط روشن شب شنا کنیم و جان را به مطلع الفجر فلاح و صلاح برسانیم .
هرگز مباد در نهایت این ماه هنوز در بدایت خویش باشیم و دروازه های باز بهشت را نبینیم و هجرتی بزرگ را از خود تا خدا آغاز نکنیم ؛این ماه برکت ؛سرآغاز حرکت های بزرگک و تمهید (فوز و فلاح )ما باد .
پروردگارا زبانمان را به ذکرت گویا؛دلمان را از مهر و محبتت سرشار و قلبمان را از عشقت بیتاب گردان .
التماس دعا انشالله فرج مولا
نویسنده: یاس کبود جمعه 85/6/17 ساعت 8:49 عصر
هوالرفیق
السلام علیک یا اباصالح المهدی ادرکنی
یار اگر یک نظر بر دل یار افکند پاک شود جان و دل درخور گفتار نیست
پیدای پنهان من !مشق نامت دفتر قلبم را پر کرده است .بی تو سبزینه ی شادیم را به اندوهی خاکستری بخشیده ام بی تو شبهای یلدایی و روزهای کویری من ،هردو ،اشکهایم را فریاد می کنند و تنهایی روحم را تکرار .
بیا و سری به کوچه های سرد و ابری دلم بزن که با زمستانی ترین زمستان ها پهلو می زنند .بیاودر زلال چشمانم تن بشوی و ضیافت شفاف آیینه را پذیرا باش.در بی تو بودنها به تو محتاجم و در با تو بودنها به باور بودنت .
در یک شاهروز از فصل طلایی خواستن ،در روزترین روزها ،روزی که مهرورزی ،گرد حقارت از چهره می شوید ،روزی که جنون عشق عقل عقلها می شود ،به انتظارم پایان می بخشی و به جای اینکه میهمان خوابهایم باشی ،باورم را بارور می کنی و تعبیر خوابهایم می شوی و من ......عشق را با جنون جلا می دهم .هرجا که باشی تشنه نگاه خورشیدیت خواهم بود و عاشق ترینت .سایه ات می شوم .زیر پایت می افتم و تو از سایه ات ناگریزی .
مولای من
امان از لحظه غفلت که شاهدم هستی
خجسته زاد روز صاحب الزمان مبارک
التماس دعا انشالله فرج مولا
نویسنده: یاس کبود جمعه 85/6/10 ساعت 3:25 عصر
هوالرفیق
فضیلت خاموشی
پیامبر اکرم (ص):هرکه خاموشی گزیند نجات یافت .
زبانت را حفظ کن زیرا سکوت صدقه ای است که به خود می دهی .
آفات زبان
1.سخن مباح :ساده و کم زیان ترین آفت زبان سخن گفتن مباح است .
2.غوطه ور شدن در باطل :سخن گفتن در باره معاصی و گناهان
3.مجادله و لجاجت در کلام
4.خصومت :عبارت است از لجاجت در سخن گفتن برای بدست آوردن مال یا
حقی
5.فحش و ناسزا و بد زبانی :منشا این صفت خبائث و پستی انسان است .
6.لعنت کردن
7.شعر و غناء
8.شوخی:اصل شوخی از نظر عقل نکوهیده و مذموم است و در شرع
مقدس از آن نهی شده است اما مقدار کمی که به معصیت خدا منجر نشود
اشکال ندارد .
9.مسخره و استهزاء
10.افشاء سر
11.وعده دروغ
12.سخن و سوگند دروغ
13.غیبت.14.سخن چینی
15.دوزبانی
بر گرفته از کتاب ترجمه اخلاق سید عبدالله شبر
پروردگارا توفیقمان ده تا از آفات زبان به دور باشیم .
التماس دعا انشالله فرج مولا